حيرت و غيبت.
اصبغ بن نباته مى گويد:
روزى به حضور اميرالمؤمنينعليه‌السلام شرفياب شدم، حضرت در فكر فرو رفته و زمين را با تكه چوبى مى كاويد. عرض كردم: يا امير المؤمنين! مى بينم كه در فكر فرو رفته و زمين را بررسى مى كنيد آيا رغبتى به
آن يافته ايد؟»
فرمود: نه، قسم به خدا! هيچ رغبتى به آن و به دنيا حتى براى يك روز نداشته و ندارم. به مولودى فكر مى كنم كه يازده پشت بعد از نسل من آشكار خواهد شد، و نامش مهدى است، و زمين را بعد از آن كه از ظلم و جور
انباشته شده باشد پر از عدل و داد مى كند. امر او اعجاب انگيز است، و مدت ها غيبت خواهد نمود، به همين دليل گروهى درباره او به گمراهى مى روند و عده اى ديگر هدايت مى يابند.
عرض كردم: يا امير المؤمنين! آيا واقعا اين اتفاق روى خواهد داد؟
حضرت عليه‌السلام فرمود: آرى! همان گونه كه او خلق شده، اين اتفاق هم روى خواهد داد، تو چه مى دانى اى
اصبغ! آنان برگزيدگان اين امت و نيكان عترت طاهره اند.
عرض كردم: بعد از آن چه مى شود؟
فرمود: خداوند هر چه بخواهد انجام مى دهد، زيرا حق تعالى در هر چيزى اراده و قصد و هدفى دارد.(۱۴)
۱۴- كمال الدين، ج ۱، ص ۲۸۹، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۱۸.
منبع: کتاب داستانهایی از امام زمان (ارواحنافداه)
نویسنده: حسن ارشاد