آورده اند كه حجاج بن يوسف – عليه اللعنة -، سعيد جبير را بردار كرده بود. گفت: اى شقى خود را چگونه مى بينى در اين دار؟ گفت: شقى تويى نه من.
من در چهارم نعمتم كه شكر آن بر من واجب است:
اول آنكه شكر مى كنم كه ظالم تويى و مظلوم من.
دويم آنكه تو را بر جان من دست است و بر ايمان من دست نيست.
سيم آنكه يك بارت بر حال من دست بيش نيست.
چهارم آنكه چون روحم از تن مفارقت كند، به بهشت روم